14

علّمتُ أطفالَ العالم


 كيف يهجّون اسمكِ

 

فتحولت شفاهُهُم إلى أشجار توتْ

 

وقتی به بچه های جهان یاد دادم اسمت را هجی کنند


دها نشان به درخت توت  بدل شد

 

أصبحتِ يا حبيبتي

 

في كُتُب القراءة ، وأكياس الحلوى

 

خبأتُكِ في كلمات الأنبياء

 

ونبيذ الرهبان.. ومناديل الوداع

 

رسمتكِ على نوافذ الكنائس

 

ومرايا الحُلُم وخشب المراكب المسافرة


تو ،عشق من!


وارد کتاب های درسی و جعبه های شیرینی شدی


تو را در کلمات پیامبران پنهان کردم


ودر شراب راهبان  و در دستمال های بدرقه


وآیینه های رویا و چوب کشتی…